Nowa psychologia dysleksji nie jest drugim wydaniem Psychologii dysleksji, lecz jej w całości nową wersją. Jej głównym celem jest przedstawienie czytelnikom najnowszych zmian w rozumieniu zjawiska, wyników nowych badań i aktualnych trendów dotyczących diagnozy i terapii tego zaburzenia.
W Nowej psychologii dysleksji w porównaniu z jej pierwszą wersją czytelnik odszuka: - rozbudowaną tematykę ryzyka dysleksji, zwłaszcza z uwzględnieniem rodzinnego ryzyka, dotychczas rzadko w Polsce omawianego, - część poświęconą mechanizmom czytania oraz prezentację modelu nabywania czytania i pisania w języku polskim, - rozbudowaną część dotyczącą diagnozowania i interwencji, bardzo omówienie narzędzi diagnostycznych i procedur diagnozowania.
Na nowo spojrzymy na dysleksję z perspektywy modelu biopsychospołecznego, modyfikując wykorzystywany wcześniej model opisu zaburzeń rozwojowych autorstwa Uty Frith (1985), m.in. Przez wprowadzenie modelu wieloczynnikowego Bruce’a F.
Penningtona (2009). „Nowa psychologia dysleksji to idealne kompendium najistotniej aktualnej wiedzy na temat trudności w czytaniu i pisaniu. Odpowiada na zapotrzebowanie społeczne, z reguły ze strony profesjonalistów pracujących z dziećmi, którzy z najróżniejszych powodów nie mogą w sposób optymalny realizować zadań stawianych przed nimi przez system edukacji.
Jest to także książka ważna dla osób pracujących w obszarze nauki – stanowi bowiem nieprzeciętny, systematyczny przegląd współczesnych badań nad dysleksją, w oparciu o dokładnie wyselekcjonowaną, bogatą literaturę.
Z lektury monografii wyłania się złożony obraz omawianego zaburzenia. Jednym z pierwszych problemów jest konieczność uporządkowania wiedzy na temat zjawiska dysleksji rozwojowej, choćby ze względu na niejednolitą terminologię i rozmaite sposoby definiowania, co Autorka realizuje systematycznie i precyzyjnie.” Z recenzji dr hab.
Anety R. Borkowskiej, prof. UMCS