Posągi i utopie Rzeźba jako metafora nowoczesnej f- bezpłatny odbiór zamówień w Krakowie (płatność gotówką lub kartą)

"Posągi i utopie. Rzeźba jako metafora innowacyjnej formy artystycznej, podmiotowości i politycznej wspólnoty" to opowieść o literaturze europejskiego modernizmu poprzez interpretację obecnych w niej rzeźbiarskich metafor, służących konceptualizacji problemów pokaźnych dla jej twórców: formy artystycznej, podmiotowości i wspólnoty.

Rzeźbiarska materialność posągów i ich właściwości powodują sporo możliwych skojarzeń – od stałości i zamknięcia materii w harmonijnym profilu klasycystycznego artefaktu po ulotność i kruchość form Alberta Giacomettiego.

innowacyjna literatura rejestruje to zróżnicowanie i szuka w nim utopijnych projektów estetycznych, antropologicznych i politycznych, ocalających przed chaosem modernizującego się świata. Rzeźba daje bowiem poczucie niezmienności świata wobec przepływu zdarzeń, jest jego nieporuszonym punktem.

Ale literacka rzeźbiarskość równie efektywnie rozbija iluzję trwałości ideału, ujawniając jego rewers – pozbawiony życia bezruch posągowego ciała. Postępowość jest formacją sprzecznych tendencji – pragnienie formalnej dyscypliny i porządku świata współistnieje tu z demaskacją jego sztuczności i poszukiwaniem pęknięć dyscyplinującej formy.

To napięcie kumuluje się w literackich sposobach użycia rzeźby. Ich mnogość rozpina się nawet pomiędzy parnasistowskim cyzelowaniem formy poetyckiej a jego nieprzewidzianym powtórzeniem w monumentalności realizmu socjalistycznego.

Literackie reprezentacje rzeźb i ich właściwości nie tylko materializują idee nowoczesności,dodatkowo służą ich weryfikacji. Technologiczna precyzja formowania kształtu rzeźbiarskiego i tekstowego podszyta jest bowiem przemocą narzucania scalającej formy na nieukształtowane słowa i materiały.

Książka ta jest próbą ujęcia rzeźby nie tylko jako figury opisowej,z zasady krytycznej wobec postępowych utopii sztuki i życia. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.