"Warszawskie dworce kolejowe" to bogato ilustrowany proces, w którym po raz pierwszy zostały kompleksowo omówione stołeczne gmachy dworców i zabudowania stacji kolejowych (w tym te niezrealizowane).
Szczegółowo opisano budynki stacji towarowych, biurowce, magazyny, wiaty ramp przeładunkowych, remizy, warsztaty, wieże wodne, domki dróżników i zwrotniczych, noclegownie i domy i całe kolonie mieszkalne.
Zaprezentowano wszystko to, co choć w głównej mierze wyraźnie mniej eksponowane, a dla podróżnych na ogół niewidoczne, kryje się dodatkowo pod nazwą "dworzec kolejowy". Umożliwiono porównanie osiągnięć i ocenę oryginalności koncepcji wybranych obiektów w zestawieniu z wiodącymi trendami budownictwa kolejowego na świecie, a w sytuacji szerokotorowych dróg żelaznych wypełniono zasadniczą lukę wśród publikacji o tej tematyce.
Tom pierwszy kolekcji nakreśla rozwój infrastruktury kolejowej na świecie i przybliża - pokazując czytelnikowi wybrane obiekty powstałe w pokaźnej Brytanii, Francji, Niemczech, USA oraz w carskiej Rosji - dominujące rozwiązania architektoniczne i technologiczne użytkowane w tym obszarze w wieku XIX.
Na tym tle został zaprezentowany dworzec i warszawskie stacje normalnotorowej kolei wiedeńskiej w okresie funkcjonowania Królestwa Polskiego w latach 1845-1915. Tom drugi kolekcji omawia drogi żelazne o szerokim rozstawie szyn, właściwym dla rosyjskich linii kolejowych, i wąskotorowe kolejki dojazdowe, które ówcześnie pełniły w mieście tę samą funkcję, co dziś koleje podmiejskie.
Pełnej charakterystyki doczekały się tu funkcjonujące w okresie Królestwa Polskiego w latach 1845-1915 budynki recepcyjne, a także zabudowania zaplecza dworców: Petersburskiego, Terespolskiego i Kaliskiego, stacji Praga przy Drodze Żelaznej Nadwiślańskiej, stacji powiązanej z nią Kolei Obwodowej (w tym Dworca Kowelskiego), jak na dodatek stacji i przystanków wąskotorówek linii: Wilanowskiej, Grójeckiej, Jabłonna-Wawer, Wawer-Wiązowna i Mareckiej.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.