Jan Kochanowski (1530–1584), najwybitniejszy poeta polskiego renesansu, prozaik i dramaturg stwarzający jednocześnie w języku polskim, jak i łacińskim. Na bogatą twórczość polskojęzyczną pisarza składają się m.in. Pieśni, Treny, Fraszki, Odprawa posłów greckich, a także kunsztowna parafraza biblijnej księgi Psałterz Dawidów. Kochanowski uwielbiany jest z zasady jako liryk. W niniejszym tomiku zawarto polską prozę mistrza z Czarnolasu, w której podjął jednocześnie problematykę moralną, zagadnienia dotyczące etnogenezy Słowian czy rozważania na temat rodzimej ortografii. Dwa listy pisarza stanowią znakomite świadectwo renesansowej epistolografii, a prozaiczne apoftegmata przenoszą współczesnego odbiorcę w świat obyczajowości dworskiej i szlacheckiej „złotego wieku”.