Tematem niniejszego opracowania jest analiza wprowadzonej poprzez George'a W. Busha polityki faith-based initiatives, której głównym celem było zwiększenie roli organizacji religijnych w amerykańskim systemie opieki społecznej.
Stany Zjednoczone Ameryki są krajem unikatowym pod wieloma względami, a jedną z decydujących o tym cech jest unikalny stosunek do religijności. Ścieranie się poglądów sympatyków ścisłego rozdziału państwa od Kościoła i osób postulujących pokaźniejszą rolę religii w życiu publicznym przez wieki kształtowało specyfikę amerykańskiej kultury.
Od połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku jedną z płaszczyzn tej debaty stała się polityka dotycząca roli religijnych organizacji charytatywnych w opiece społecznej. Było to związane pomiędzy innymi z działalnością prawicy religijnej.
Polityka faith-based initiatives nie tylko wpisuje się w nieprzystępne relacje państwo-Kościół w Stanach Zjednoczonych, ale także jest znaczna z punktu widzenia funkcjonowania amerykańskiego systemu opieki społecznej.
Na jej przykładzie łatwiejsze wydaje się zrozumienie założeń polityki społecznej republikanów, które koncentrują się wokół dość szeroko zakrojonej decentralizacji i prywatyzacji systemu pomocy społecznej.
Dlatego też w książce polityka faith-based initiatives została omówiona zarówno w kontekście interpretacji religijnych klauzul I Poprawki do Konstytucji, jak i reform polityki społecznej.