To oryginalna i interesująca propozycja użycia perspektywy interdyscyplinarnej, która łączy rozległą wiedzę w zakresie tytułowej problematyki zarówno na poziomie empirii, jak i teorii z postawą rozumiejącą wspartą badaniami i przemyśleniami. Dociekając istoty fenomenu dzieciństwa, autorka sięga po jednostkowe trajektorie biograficzne i skupia się na obszarach ich działania jako podmiotów sprawczych. Próbuje ukazać, w jakim stopniu dzieci są aktorami życia społecznego, wpływają na rozszerzenie kontroli nad swoim życiem, wiary we własne życie i swoje możliwości, a także, w jakich przestrzeniach społecznych wzbogacają swoją wiedzę, kompetencje i umiejętności. Książka jest w pewnym sensie nowatorskim przedsięwzięciem pokazania problematyki dziecka i dzieciństwa w perspektywie, która nadaje jej walor ważnej lektury dla socjologów, pedagogów, specjalistów pracy socjalnej oraz tych, dla których sprawa dziecka i dzieciństwo są niezwykłej wagi.