Obywatele chcą poprzez głosowanie wyrazić to, co dla nich ważne, kandydaci chcą zdobyć mandat, przywódcy partii walczą o władzę – wybory są grą, w której każdy zmierza do własnych celów. Ta gra ma swoje formalne reguły, narzucane przez system wyborczy.
Ma jednak także zasady niepisane – powstają one tam, gdzie stałe wzory społecznych dążeń wciskają się w ramy nadane przez prawo. Niepisane zasady mogą się rozmijać z zamysłem ustawodawcy, potoczną wiedzą czy choćby zdrowym rozsądkiem.
Dzieje się tak, jeśli formalne reguły nie pasują do społecznych wyobrażeń. Nieuchronnie powstają wtedy złudzenia – jedne mniej, inne bardziej zgubne. Książka ta jest dogłębnym studium polskiego systemu wyborczego, pokazującym takie właśnie złudzenia.
Praca od początku uderza swoją oryginalnością. Choć Autor z pewnością jest korzystnie obeznany z literaturą przedmiotu, nie epatuje teorią, co nierzadkie w pracach naukowych, lecz używa jej jako praktycznego narzędzia analizy.
Jego ambicję stanowi kwestionowanie utartych sądów na temat polskiej ordynacji. Praca ta jest nie tylko mocnym i pod wieloma względami pionierskim dziełem naukowym, lecz także ważnym wkładem w dyskusję publiczną na temat polskiego systemu wyborczego".
Z recenzji dr hab. Artura Wołka