Pandemia COVID-19, w trakcie której nastąpiło gwałtowne zintensyfikowanie zmian w najróżniejszych sferach życia, unaoczniła, jak wyjątkowo jesteśmy uzależnieni od technice informacyjnych. W ten sposób w pewnym stopniu większości ludzi przybliżyła ideę czwartej rewolucji przemysłowej i koncepcję gospodarki 4.0.
Czwarta rewolucja przemysłowa jest kojarzona ze nienaturalną inteligencją, czyli zastępowaniem człowieka w podejmowaniu wielu decyzji przez maszyny. Jest również łączona ze zmianami technologicznymi, z nowoczesną robotyką, autonomicznymi pojazdami, Internetem, przetwarzaniem danych w chmurze, zmianami w zakresie systemów informacyjno-komunikacyjnych.
Cyfryzacja wszelkich sfer życia zbliża się nieuchronnie. Zakłada się, że wymusi ona fundamentalne zmiany w systemach biznesowych, produkcji, a także edukacji. Zrewolucjonizuje też sposób, w jaki myślimy, komunikujemy się i pracujemy.
wynikiem zmian zapoczątkowanych czwartą rewolucją przemysłową jest gospodarka 4.0, a w jej wyniku należy spodziewać się widocznych zmian na rynku pracy. Zakłada się, iż zniknie mnóstwo dotąd niezbędnych zawodów, a w ich miejsce pojawią się świeże.
Także w tych zawodach, które się utrzymają, nastąpi widoczna zmiana treści i sposobu pracy. Pojawia się sporo spekulacji na temat tego, jakie kompetencje będą konieczne w przyszłości. Wszystko wskazuje na to, iż w gospodarce 4.0 wszyscy będą musieli być gotowi do permanentnego rozwoju własnych kompetencji.
Monografia nawiązuje do problemów rozwoju kompetencji zawodowych, które mogą być wymagane w gospodarce 4.0 z perspektywy studenta i pracownika. Jej celem jest przedstawienie najważniejszych wyzwań stojących przed jednostkami, edukacją oraz organizacjami, wobec zmian na rynku pracy związanych z intensyfikacją procesów rewolucji 4.0.