\n\n Monografia jest pierwszym opracowaniem na polskim rynku wydawniczym poświęconym w pełni problematyce zakresu podmiotowego umowy o arbitraż. Porusza przy tym zagadnienie tzw. Nie-sygnatariuszy (z ang.
non-signatories), tj. Podmiotów, które pierwotnie nie zawarły zapisu na sąd polubowny, ale wobec których, jak się przyjmuje, należałoby rozszerzyć jego produktywność. \n \n Opracowanie zawiera duże rozważania prawnoporównawcze, zezwalające zrozumieć istotę poruszanych instytucji, także na gruncie prawa polskiego.
Autor nie tylko omówił i dokonał krytycznej weryfikacji dotychczasowych teorii funkcjonujących w Polsce, ale także zaproponował rozwiązania pozwalające prawidłowo ująć podmiotową efektywność zapisu na sąd polubowny.
Udzielił także odpowiedzi na pytanie, czy istniejące w praktyce międzynarodowego arbitrażu handlowego albo w innych porządkach prawnych koncepcje zwiększenia zakresu podmiotowego zapisu mogą znaleźć użycie w krajowym porządku prawnym.\n \n Książka jest dedykowana przede wszystkim dla sędziów, adwokatów, a także radców prawnych mających wątpliwości co do sprawności zawarcia poprzez strony umowy o arbitraż i właściwości sądu polubownego do rozpoznania sporu.
Zainteresuje również pracowników naukowych zajmujących się tą tematyką.