Otrzymanie właściwej pomocy w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia jest prawem każdego człowieka. Pomoc ta powinna być wyjątkowo nowoczesna, specjalistyczna i udzielona w możliwie najkrótszym czasie. Obowiązkiem każdego państwa jest zorganizowanie takiego systemu ochrony zdrowia, który będzie mógł spełnić te wymogi i zagwarantować obywatelom realizację ich prawa.
Współczesne ramy pojęcia bezpieczeństwa podlegają stopniowemu rozszerzaniu, warunkując wykształcanie się nowych obszarów badawczych, pomiędzy innymi na płaszczyźnie ekonomicznej, naturalnej, informatycznej, ideologicznej, kulturowej czy zdrowotnej.
Niniejsza publikacja stanowi swoistą próbę przedstawienia bezpieczeństwa zdrowotnego, którego zapewnienie jest jednym z podstawowych celów systemu ochrony zdrowia w Polsce, a które wymaga jednocześnie aktywności zbiorowej, jak i jednostkowej.
Powyższy cel realizowany jest zwykle za pośrednictwem systemu instytucji ochrony zdrowia – w analizowanym przypadku 105. Kresowego Szpitala Wojskowego. Fragment wstępu