Tematem książki jest historia pływalni, a także ich współczesne zasady funkcjonalno-programowe, przygotowanie do zajęć sportowo-rekreacyjnych. Szczególną uwagę poświęciliśmy pływalni w Pałacu Młodzieży PKIN w Warszawie.
Obiekt ten został oddany do wykorzystywania w roku 1955 jako część gmachu Pałacu Kultury i Nauki, wzniesionego w stylu socrealizmu, należąc do ważnego segmentu użytecznego obiektu ‘Wychowanie fizyczne i sport’.
Była wówczas (i jest nadal) jedyną pływalnią krytą w województwie mazowieckim, na której jest realne uprawianie skoków do wody w pełnym zakresie konkurencji tej dyscypliny (skoki z wieży 10- metrowej).
Jest to równocześnie jedna z kilku pływalni w Polsce, na której można uprawiać tę dyscyplinę w pełnym zakresie konkurencji przez cały rok (pozostałe to Zatoka Sportu w Łodzi, Termy Maltańskie w Poznaniu) i jedną z kilkunastu na których można uprawiać skoki do wody, lecz w nie-pełnym zakresie konkurencji, wśród nich jest na przykład OSIR Częstochowa, OSIR Rzeszów (brak wieży 10 metrowej).
Ponieważ jest to temat, naszym zdaniem, z jednej strony stanowczo atrakcyjny,jednocześnie zbyt rzadko podejmowany – uznaliśmy za zasadne uzu-pełnienie treści o autorski program zajęć sportowych kierowanych do dzieci i młodzieży, a także analizę treningu skoków do wody, najważniejszych komponentów w technologii skoków do wody.
Końcową konkluzją pracy jest refleksja, że brak odpowiednich obiektów pływalni w naszym kraju jest wypadkową wielu przyczyn: z jednej strony brakiem środków na inwestycje sportowej, z drugiej szczególnie wysokich i dokładnych wymagań federacyjnych FINA (Federation Internationale de Natation) dla uprawiania tej dyscypliny, które obiekt musi spełniać.
Trudno się natomiast zgodzić z argumentem, nieraz przytaczanym (pomiędzy innymi w oficjalnych raportach), że ograniczenia środków na inwestycje pływalni z wieżą do pełnego zakresu skoków są wynikiem braku zainteresowania tą dyscypliną wśród dzieci i młodzieży.
Obserwowane od dekad, rok roczne duże zainteresowanie rekrutacją na zajęcia w Pałacu Młodzieży i osiągane znaczące sukcesy sportowe wychowanków - temu szczególnie wyraźnie przeczą. Konieczne dla dalszego funkcjonowania obiektu prace modernizacyjne, któ-re miały miejsce na pływalni PM-PKIN, musiały uwzględnić nad wyraz restrykcyjne i szczegółowe rekomendacje programu konserwatorskiego, narzucającego zacho-wanie historycznych walorów stylu architektonicznego pływalni.
Oddana w roku 2016 do użytku po zabiegach renowacyjnych pływalnia w PM-PKIN służy obecnie sekcji pływackiej (w tym zajęciom i treningom skoków do wody) i zajęciom rekreacyjnym. Wielofunkcyjność pływalni, jej przeróżne użycie (szkole-nia, treningi sportowe, zajęcia rekreacyjne, zawody i pokazy) zezwalają na rów-noważenie budżetu i utrzymanie kosztownego i wymagającego w eksploatacji obiektu.
Pływalnia w Pałacu Młodzieży w Warszawie jest przykładem, jak ważne jest zachowanie tradycji i ciągłości działalności sportowej, jak niezbędne jest szukanie udanych kompromisów dla z jednej strony niezbędnych zabiegów modernizacji i dostosowania obiektu sportowego do współczesnych wymagań, z drugiej strony – ochrony jego historycznego stylu i substancji zabytkowej – bez uszczerbku dla funkcji i wartości użytkowych.
Historia sekcji skoków do wody, którą opisujemy w stopniu szczegółowym (jednej z pierwszych, najdłużej działających i nadal nielicznych w Polsce), na-szym zdaniem prawidłowo ilustruje, jak istotnie konsekwentnie realizowany, nie-przerwanie od 65 lat, pomimo zmieniających się uwarunkowań zewnętrznych, program szkoleń i treningów może posiadać decydujący wpływ na znaczące sukcesy sportowe wychowanków.
szczególnie trudna jest obecnie odpowiedz na pytanie, w jakim kierunku będą obecnie prowadzone prasce koncepcyjne i projektowe nad pływalniami, w szczególności dedykowanymi do treningu sportowego i organizacji zawodów.
Wybuch pandemii COVID-19 w roku 2020 i jego głębokie konsekwencje dla możliwości treningów, dla zasad organizacji i przebiegu imprez sportowych (wobec rygorów dyscypliny sanitarnej) – silnie, w całej rozciągłości, potwierdziły te przepuszczenia, obnażyły trudność przewidywań kierunków rozwoju budownictwa dla sportu, także w najbliższej przyszłości.
równocześnie uwypukliły znaczenie rozciągliwości dla przyjmowanych do realizacji rozwiązań: podatności na zmiany programu i funkcji wznoszonych obiektów sportowych. Obecnie (grudzień 2021) sytuacja jest na bieżąco monitorowana i użytkownicy pływalni sportowych, basenów szkolnych i pływalni rekreacyjnych mają świadomość, iż względy bezpieczeństwa i odpowiedzialności społecznej mogą w każdej chwili zaważyć na przystępności tych obiektów.