Antologia prezentuje wiersze tych spośród działających na Litwie w pierwszych dekadach XIX wieku poetów, do których pasuje przymiotnik „dwujęzyczny”. Przynosi ona teksty litewskie i polskie, dotychczas w polskim dyskursie literaturoznawczym obecne jedynie w omówieniach, zaś w literaturoznawstwie litewskim funkcjonujące wprawdzie od dawna, ale – w sytuacji utworów polskich – w edycjach nie dość precyzyjnych. Skatalogowane razem, teksty te wyraźnie pokazują, jak arbitralne i paradoksalne bywają zasady konstruowania kanonów literatur narodowych, a także jak wielowymiarowym, bogatym i zmiennym fenomenem bywa tożsamość narodowa.