„»Brulion«, o którym powiedziano dotąd mniej, niżeli można aby się spodziewać, nie jest tematem nietrudnym, do podjęcia bez wahań i bez ryzyka. Badaczowi na przeszkodzie stoi uwikłanie w ułatwiającą legendę, szereg niepogłębionych, ale nośnych i dobrze znanych komentarzy, kontrola pamięci sprawowana poprzez dawnych redaktorów i autorów pisma. Z trudnościami tymi pani Polewczyk uporała się wybornie. Nikt tak jak ona, tak uważnie i odświeżająco, »brulionu« dotąd nie przeczytał”.
prof. Dr hab. Piotr Śliwiński
„Pani Polewczyk przekonuje, że warto oderwać się od utrwalonego mitu o »bruLionie« i potraktować jego działalność jako inicjacyjny gest nowego sposobu mówienia o kulturze, prowadzący do wyłonienia się nowego projektu kulturowego. Wykorzystując m.in. Kategorię brulionowego tekstu Autorka wpisuje ten gest w ponowoczesny nie-porządek, kulturową zasobność i traktuje jako »nieustanną transgresję« i cykl negocjacji w polu kultury. też przygląda mu się w perspektywie pozytywnych tradycji, traktowanych poprzez nią jako zbiór kulturowych komponentów używanych przez pismo, dzięki czemu udaje się jej pokazać szerszy, nie tylko polski, kontekst działania »bruLionu«".
dr hab. Dorota Kozicka