Język prawny w tworzeniu i transpozycji prawa unii europejskiej. procesy hybrydyzacji (Wolters Kluwer Polska SA)

Tytuł Język prawny w tworzeniu i transpozycji prawa Unii Europejskiej. Procesy hybrydyzacji Autor Agnieszka Doczekalska Język polski Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska SA ISBN 978-83-8223-912-6 kolekcja Monografie Rok wydania 2021 liczba stron 345 Format pdf Spis treści Wykaz skrótów | str. 11

Wstęp | str. 13

Część I
JĘZYK PRAWNY, JEGO POJĘCIA I TERMINOLOGIA

Rozdział 1
Język prawny – wyjaśnienie pojęcia | str. 33
1.1. Wprowadzenie. Obfitość rozumienia pojęcia języka prawnego | str. 33
1.2. Język (prawny) – konkretny byt czy intelektualny konstrukt? | str. 38
1.3. Autor tekstu aktu prawnego i twórca języka prawnego | str. 42
1.4. Język prawny – byt autonomiczny czy związany z innym językiem? | str. 51
1.5. Język prawny a język prawa – wyjaśnienie terminologiczne | str. 68

Rozdział 2
Pojęcie a termin | str. 69
2.1. Wprowadzenie. Potrzeba odróżnienia pojęć „terminu” i „pojęcia” | str. 69
2.2. Jeden termin wyraża jedno pojęcie | str. 74
2.3. Jeden termin wyraża kilka pojęć | str. 75
2.4. Jedno pojęcie wyrażone przez kilka terminów | str. 80
2.5. Istnienie pojęcia bez terminu (lub wyrazu) | str. 87

Rozdział 3
Języki prawne – uzasadnienie wyboru | str. 93

Część II
HYBRYDYZACJA JĘZYKA PRAWNEGO podczas TWORZENIA PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ

Rozdział 4
Hybryda, hybrydyzacja i tekst hybrydowy – wyjaśnienie pojęć | str. 107
4.1. Wprowadzenie. Pojęcia hybrydy i hybrydyzacji | str. 107
4.2. Hybryda w definicjach słownikowych | str. 107
4.3. Użycie pojęcia hybrydowości i hybrydyzacji przez różnorodne dyscypliny naukowe | str. 108
4.4. Tekst hybrydowy w teorii przekładu | str. 112
4.5. Uzasadnienie użycia terminów „hybrydyzacja” i „tekst hybrydowy” w odniesieniu do tekstów aktów prawnych Unii Europejskiej | str. 115
4.6. Pejoratywność terminu „hybryda” | str. 128

Rozdział 5
Przedmiot hybrydyzacji – wielojęzyczny tekst czy jednojęzyczna wersja | str. 131
5.1. Wprowadzenie. Wielojęzyczny tekst a jednojęzyczna wersja | str. 131
5.2. „Tekst” i „wersja” w definicjach słownikowych | str. 132
5.3. Zastosowanie terminów „tekst” i „wersja” w języku prawnym prawa międzynarodowego | str. 135
5.3.1. „Tekst” i „wersja” w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów | str. 135
5.3.2. „Tekst” i „wersja” w unijnym prawie pierwotnym, a także umowach międzynarodowych | str. 136
5.4. Wykorzystanie terminów „tekst” i „wersja” w języku prawnym unijnego prawa wtórnego | str. 139
5.5. „Tekst” i „wersja” w języku prawniczym orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej | str. 143
5.6. Dwa znaczenia słowa „tekst” | str. 147

Rozdział 6
stopnie i rodzaje hybrydyzacji | str. 152
6.1. Wprowadzenie. Poziomy i warianty hybrydyzacji | str. 152
6.2. Hybrydyzacja na poziomie pojęciowym i terminologicznym | str. 152
6.3. Hybrydyzacja na poziomie prawa | str. 155
6.3.1. Współwystępowanie unijnych i krajowych pojęć | str. 155
6.3.2. Przeszczepy z prawa krajowego i wykorzystanie pojęć o wspólnym jądrze znaczeniowym (common -core concepts) | str. 169
6.4. Hybrydyzacja na poziomie języka | str. 183
6.4.1. Wielopłaszczyznowość hybrydyzacji języka | str. 183
6.4.2. Hybrydyzacja na poziomie terminologicznym – wykorzystanie terminu krajowego – dekulturyzacja | str. 186
6.4.3. Hybrydyzacja terminologiczna na poziomie wersji językowej – zapożyczenia i kalki z innych języków | str. 192
6.5. Warianty hybrydyzacji ze względu na świadomość i zamiar wprowadzenia obcego elementu | str. 195

Część III
HYBRYDYZACJA JĘZYKA PRAWNEGO podczas TRANSPOZYCJI PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ

Rozdział 7
Przedmiot badań w zakresie hybrydyzacji języka prawnego podczas transpozycji prawa Unii Europejskiej | str. 211
7.1. Wprowadzenie. Dobór obszaru badawczego | str. 211
7.2. Prawo ochrony konsumenta – uzasadnienie wyboru | str. 212
7.2.1. Przyczyny wyboru prawa ochrony konsumenta | str. 212
7.2.2. Stopień i zakres wpływu regulacji unijnych na kształtowanie się prawa konsumenckiego w państwach członkowskich | str. 212
7.2.3. Złożony charakter prawa konsumenckiego | str. 216
7.2.4. Odniesienia w regulacjach konsumenckich do instytucji i pojęć prawa prywatnego | str. 218
7.2.5. Metoda regulacji w zakresie prawa konsumenckiego w Unii Europejskiej i jej ewolucja | str. 221
7.2.6. Dynamika rozwoju prawa konsumenckiego | str. 226
7.2.7. Zakres podmiotowy ochrony gwarantowanej poprzez prawo konsumenckie | str. 228
7.2.8. Wyjaśnienie wyboru dyrektyw | str. 229
7.3. Uzasadnienie wyboru krajowych systemów prawnych | str. 233

Rozdział 8
technika prawodawcza i reguły użycia języka w procesie tworzenia prawa krajowego | str. 237
8.1. Wprowadzenie. Zróżnicowanie krajowych regulacji w zakresie tworzenia prawa | str. 237
8.2. Źródła krajowych reguł techniki prawodawczej | str. 238
8.3. Użycie języka w procesie tworzenia prawa krajowego | str. 243

Rozdział 9
Hybrydyzacja i dehybrydyzacja języka prawnego podczas transpozycji unijnych dyrektyw | str. 253
9.1. Wprowadzenie | str. 253
9.2. Hybrydyzacja na poziomie pojęciowym | str. 254
9.2.1. Przeniesienie pojęcia wraz z terminem | str. 254
9.2.2. Przeniesienie pojęcia bez przeniesienia unijnego terminu | str. 267
9.3. Hybrydyzacja na poziomie terminologicznym | str. 284
9.4. Dehybrydyzacja na poziomie terminologicznym – brak unijnego terminu w akcie krajowym | str. 287
9.4.1. Dehybrydyzacja i jej typy | str. 287
9.4.2. Przeniesienie pojęcia bez zastosowania terminu | str. 290
9.4.3. Modyfikacja terminu unijnego | str. 294
9.4.4. Zastąpienie terminu unijnego krajowym | str. 300

Zakończenie | str. 305

Bibliografia | str. 311

Wykaz rysunków i tabel | str. 343