„Terroryzm to niepaństwowe, umotywowane ideologicznie działania polegające na użytkowaniu z premedytacją bezprawnej przemocy fizycznej lub psychicznej w celu ultymatywnego, w warunkach publicznego rozgłosu i przerażenia, wymuszenia na decydentach określonych korzyści politycznych, społecznych albo ekonomicznych".
Próby definiowania terroryzmu, jak dotychczas, nie doprowadziły do przyjęcia uniwersalnej w swojej treści i zasięgu instytucjonalnego obowiązywania jednolitej definicji. Sytuacja ta wynika ze złożoności i dynamiki przeobrażeń zjawiska i partykularyzmu poszczególnych środowisk politycznych, sił bezpieczeństwa i badaczy wyróżniających reprezentowane dyscypliny naukowe.
Z uwagi na niezwykle wysoką zgubność społeczną terroryzmu zwłaszcza jego zorganizowanej i transgranicznej postaci podlega on powszechnemu potępieniu jako zbrodnia, której nie mogą usprawiedliwiać żadne powody czy okoliczności.
Jesteśmy zobowiązani do zwalczania terroryzmu legalnymi środkami, skoordynowanymi siłami i stosownymi sposobami uzyskując w ten sposób moralną przewagę nad skrytobójczymi działaniami terrorystów. Walka z terroryzmem prowadzona jest w układzie asymetrycznym utrzymującym się nie tylko z przyczyny nierównowagi potencjałów militarnych,na dodatek z odmiennych systemów wartości i z nieprzestrzegania poprzez terrorystów zasad i zwyczajów uznawanych poprzez cywilizowane narody.
Terroryzm nie jest sygnowany poprzez państwo rozumiane jako oficjalny podmiot stosunków międzynarodowych (lęk przed nieuchronnymi sankcjami międzynarodowymi), co nie wyklucza używania, inicjowania przez nie działań terrorystycznych w zakamuflowanej formie.
przeważnie z woli jego władz czynią to służby specjalne albo sponsorowane organizacje terrorystyczne. Przestępstwa terrorystyczne posiadają charakter umyślny, dokonywane są celowo – zgodnie ze wytwarzaną dla potrzeb realizujących go ludzi ideologią.
Towarzyszy temu rozwaga (przy wyborze sposobu działania), a także kalkulacja dotycząca typowania obiektu zamachu i oczekiwanych efektów bezpośrednich, a z zasady następczych, docelowych (psychoza strachu, zwątpienia w ochronę i wreszcie uległości) stosownie nagłośnionych, rozpropagowanych.
Stosując przemoc terroryści stawiają swoim adresatom ultimatum oparte o wyartykułowane poprzez nich żądania i eskalację bezprawnych czynów. Proporcjonalne i wydajne przeciwdziałanie terroryzmowi możliwe jest wówczas, gdy dysponujemy rzeczywistą wiedzą o motywacjach terrorystów, o ich potencjale realizacyjnym i wynikających z niego sposobach działania i o strukturze organizacyjnej i formach wzajemnego oddziaływania (hierarchizacja, łączność, finanse).
szczególnie ważne jest poznanie zbrodniczych zamierzeń (obiekt, miejsce, czas i zastosowane środki) zamachowców. Charakterystyka aktywności terrorystycznej uwzględniająca wymienione wyróżniki dostarcza nam danych koniecznych do planowania adekwatnych działań zaradczych klasyfikowanych jako anty lub kontrterrorystyczne.
profesjonalne definiowanie terroryzmu wpływa na słuszne identyfikowanie, wykrywanie zdarzeń terrorystycznych, natomiast miarodajna charakterystyka, rozpoznanie usprawnia nam ich neutralizację.