Bezpieczeństwo w perspektywie następnych pokoleń - zdrowe życie, dorastanie i starzenie się t.1 (FNCE)

Problematyka bezpieczeństwa zdrowotnego coraz szerzej pojawia się we współczesnej literaturze naukowej oraz popularnonaukowej jak też staje się przedmiotem zainteresowania osób, decydujących o profilu polityki państwa i ekspertów z zakresu zdrowia publicznego.

Może to świadczyć o wzrastającej świadomości na temat roli promocji zdrowia, profilaktyki chorób czy także edukacji zdrowotnej w społeczeństwie, równocześnie naszego kraju jak jeszcze innych państw europejskich.

Zgodnie z definicją, zawartą w Konstytucji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), zdrowie to całkowity dobrostan fizyczny, umysłowy i społeczny, a nie jedynie brak choroby lub kalectwa. Poziom dobrostanu jest wyznacznikiem postępu i rozwoju społecznego.

Można go analizować w oparciu o takie zmienne jak przeciętne trwanie życia, umieralność, przyczyny zgonów, czynniki ryzyka, obciążenie chorobami i sporo innych. Należy mieć równocześnie na uwadze różnice poziomu dobrostanu w rozumieniu definicji WHO, jakie występują w poszczególnych populacjach i krajach.

Analizując tę problematykę w ramach Europejskiego Regionu WHO, obejmującego 53 kraje i około 900 mln osób, warto wspomnieć, że średnia długość życia w okresie 1990-2010 r. Powiększyła się o 5 lat, przy czym w poszczególnych krajach w roku 2010 wynosiła od 68,7 do 82,2 lat, co stanowi różnicę aż 13,5 lat.

Rozbieżności te pogłębiają się przy podziale według płci lub podregionów Europejskiego Regionu WHO. Pokaźne zróżnicowanie w poszczególnych grupach krajów widoczne jest w aspekcie umieralności, lecz kreujący jest fakt, że od roku 1990 stale zmniejsza się umieralność dzieci we wszelkich krajach europejskich, należących do Światowej Organizacji Zdrowia.

Na trendy umieralności wpływa z całą pewnością starzenie się społeczeństwa Europy, przy czym w grupie wieku powyżej 65 lat umieralność spadła w okresie 1980-2010 r. O 25%. Najczęstsze przyczyny zgonów na początku XXI wieku to choroby układu krążenia, nowotwory, a w dalszej kolejności przyczyny zewnętrzne w postaci urazów lub zatruć.1 Poza opisanymi wyżej, niektórymi zaledwie trendami, obrazującymi stan zdrowia mieszkańców Europy, należy pamiętać o podstawowych przyczynach chorób, w tym z zasady czynnikach ryzyka (m.

in. Palenie tytoniu, destrukcyjne spożycie alkoholu), a także czynnikach społecznych i ekonomicznych (zwłaszcza brak dostępu ludności do produktywnych usług zdrowotnych, m.in. Z powodu zamożności, płci czy statusu zawodowego).

Ich analiza i rozumienie jest wyraźne w procesie kształtowania polityki zdrowotnej, funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej czy także opracowywania programów z zakresu profilaktyki chorób. Jest to bezcenne źródło wiedzy, wskazujące obszary interwencji, takie jak aktywność fizyczna, żywienie, zmniejszenie spożycia substancji psychoaktywnych i niemało innych.