Ciągły pośpiech, niezliczone reklamy, bilbordy nawołujące do konsumpcjonizmu, przyczyniają się do zmiany sposobu spędzania wolnego czasu. Coraz rzadziej sięgamy po książkę, która wymaga nie tylko zwolnienia prędkiego trybu życia, lecz także zastanowienia się nad nim.
Dla coraz większej grupy osób książka czy prasa to zwyczajna „strata czasu". Bezdyskusyjnie wolimy krótki przekaz danych, w tzw. „pigułce", który zastępuje nam przegląd codziennej prasy. Internet, telewizja, skrótowe dane na różnorodnego rodzaju portalach społecznościwych to podstawowe miejsca zdobywania wiedzy.
Mimo szczególnie bogatych i ładnie wyeksponowanych witryn z wieloma znanymi pozycjami i nowościami wydawniczymi, ilość czytelników każdego roku obniża się. Dlaczego warto czytać? Sięganie po książki poszerza nie tylko kompetencje językowe, rozwija inteligencję emocjonalną i pozytywnie wpływa na naszą psychikę, lecz też udoskonala koncentrację i rozszerza naszą kreatywność.
Celem niniejszej monografii jest próba zwrócenia uwagi na istotę edukacji w wymianie myśli, doświadczeń, a także prezentacji wyników badań dotyczących poszczególnych podmiotów, środowisk i obszarów edukacyjnych.
Prezentowany tom składa się z czterech rozdziałów, których tytuły stanowią klamry spinające zróżnicowane, zarówno pod względem tematu, jak i formy, opracowania autorów reprezentujących rozmaite dyscypliny naukowe.
Wielość i interdyscyplinarność podejść do problematyki edukacyjnej stanowi swoistą wartość, a czasami kłopot dla Czytelnika, który sądzi, iż edukacją powinni zajmować się najczęściej pedagodzy. Otóż okazuje się,niebanalne, a wręcz ożywcze spojrzenie do dyskusji nad edukacją XXI wieku mogą wnieść osoby reprezentujące najróżniejsze dyscypliny naukowe i artystyczne, w tym socjologowie, lekarze, muzycy, plastycy czy też przedstawiciele nauk wojskowych.
„Oglądanie" zagadnień i problemów związanych z edukacją czy wspomaganiem rozwoju człowieka przez pryzmat, wydawałoby się, odległych od pedagogiki dziedzin czy dyscyplin, najpierw może wywoływać swoiste ich rozszczepienie, po czym może doprowadzić do scalenia w całość obrazu, który wydawał się dotychczas niedużo spójny i zamglony.
Taki również zamiar, czyli próba scalenia w jeden tom, zagadnień dotyczących jednocześnie problematyki zdolności, terapii, zagrożeń rozwojowych, roli rozwojowej, jak i stymulacyjnej środowisk edukacyjnych, przyświeca redaktorom niniejszego wydania.