Człowiek - społeczeństwo - państwo w sytuacjach kryzysu, BCFB0E1EEB (FNCE)

Jedną z podstawowych potrzeb każdego człowieka jest wolność od strachu oraz poczucie bezpieczeństwa. Każda jednostka ludzka, grupy społeczne czy również państwa zabiegają o swoje bezpieczeństwo już od najdawniejszych czasów.

Jego zaspokojenie określa nie tylko warunki funkcjonowania i rozwoju ludzkiej cywilizacji, ale także zezwala na dążenie do wyższych potrzeb. Mimo, iż bezpieczeństwo jest wyjątkowo różnie określane i pojmowane to stanowi jedną z najwyżej cenionych wartości równocześnie poprzez jednostki, jak i narody i organizacje.

aktualnie, w XXI wieku, kiedy rozwój cywilizacyjny jest na nad wyraz wysokim poziomie, gdzie państwa nie tylko dysponują środkami militarnymi do utrzymania swego bezpieczeństwa,mają szeroką wiedzę w tym zakresie, zdawać żeby się mogło, że w obszarze bezpieczeństwa wszystko zostało już powiedziane.

Tak jednak nie jest. Im większą bowiem wiedzę człowiek posiada, tym więcej dostrzega współzależności w otaczającym go świecie i tym więcej stawia pytań, także tych związanych z jego bezpieczeństwem. W dobie „zimnej wojny" podstawą bezpieczeństwa człowieka, społeczeństwa oraz państwa był rozkład sił militarnych pomiędzy dwoma blokami wojskowymi.

Definiowanie bezpieczeństwa oraz wskazywanie obszarów z nim związanych, było wręcz jednoznaczne. Mówiono wówczas, głównie, o bezpieczeństwie w perspektywie militarnej. Koniec XX i XXI wieku przyniósł nowe spojrzenie na rzeczywistość.

Dynamicznie rozwijający się świat, oparty na przepływie kapitału, wirtualna rzeczywistość kreowana przez konsumpcję, a także brak zagrożenia wojną totalną spowodowały,poprzez moment zapomniano o bezpieczeństwie człowieka (posiadano pozorne poczucie bezpieczeństwa), a wizja przyszłości ujmowana była przez pryzmat ponowoczesności i nieokreśloności.

Takie postrzeganie świata, wymusiło zweryfikowanie dotychczasowego podejścia do znaczenia bezpieczeństwa. Okazało się, że bezpieczeństwo jest pojęciem szerokim i należy spojrzeć na nie z różnorodnych perspektyw.

Niniejszy tom wychodzi naprzeciw zapotrzebowaniom i w sposób duży porusza problematykę bezpieczeństwa widzianą z różnorodnych perspektyw. Niezmiernie trudnym zadaniem jest określenie, które perspektywy są ważniejsze, a które mniej ważne, bowiem złożoność problemu jest obszerna.

Ale czy istnieje potrzeba hierarchizowania poszczególnych perspektyw? Czy bowiem bezpieczeństwo jest czy także go nie ma? Odpowiedź na powyższe pytania pozostawiamy czytelnikowi. Naszym zdaniem najważniejsze jest dostrzeganie poszczególnych perspektyw bezpieczeństwa oraz dokonywanie rzeczowej, naukowej analizy jego stanu.