"konwencjonalna literatura tybetańska" pod redakcją J.I. Cabezóna i R.R. Jacksona – wybitnych tybetologów amerykańskich − od lat jest uznawana za najszczególniej kompletny i najlepszy podręcznik literatury tybetańskiej.
Obszerność i zasięg oddziaływania liczącej ponad 1300 lat historii literatury tybetańskiej sytuują ją wśród najważniejszych tradycji Azji. Przemożny wpływ na jej rozwój miała kultura indyjska – sanskryt i przebogate dziedzictwo tradycji buddyjskiej. Na przestrzeni wieków formy pisane znajdowały przewagę nad ustnymi, wpływy indyjskie nad rodzimymi, a zagadnienia religijne nad świeckimi, za każdym razem jednak rdzenne style i tematyka zajmowały ważne miejsce w tybetańskiej tradycji literackiej. Na skutek czego powstała spuścizna, której bogactwo i dostatek budzą najwyższy podziw. Każdy z działów literatury tybetańskiej został w niniejszej książce omówiony przez najwybitniejszych specjalistów w sposób nie tylko urzekający erudycją i wysokim poziomem naukowym, lecz także krystalicznością układu i spektakularnem języka.