liczba ludzi, którzy opuszczają własny kraj z przyczyn ekonomicznych, politycznych i religijnych, będzie rosnąć. Bogate kraje, martwiąc się inwazji uchodźców, będą w pośpiechu stwarzać barykady praw i - jeśli uznają to za konieczne - użyją przemocy. Nic nie da choćby najdoskonalsze prawo międzynarodowe, jeżeli ci, którzy mogą pomóc, nie zechcą tego zrobić. Równocześnie kraje Północy będą zmierzać do wyrównania szal świata, aby dźwigająca je belka nie pękła, przeważona na jedną wyłącznie stronę. To przecież ich żywotny interes. Zginą, jeśli belka pęknie. Będą więc zapewne wyrównywać wagę świata jak dotychczas: w imię humanitaryzmu i pomocy zacofanym, żyjącym w biedzie, umierającym na trąd i AIDS.