Rozrachunki z kontrahentami - stanowisko komitetu standardów rachunkowości w praktyce (Izabela Motowilczuk)

"wykorzystywanie Krajowych Standardów Rachunkowości i Stanowisk nie jest obligatoryjne. Jednostki sektora finansów publicznych mogą je stosować, ale nie mają takiego obowiązku. Od 2019 r. Po aktualizacji KSR 7 jednostki nie muszą już przyjmować wszelkich KSR i Stanowisk.

Wcześniejszy ograniczenie – brak możliwości wykorzystywania pojedynczych, wybranych KSR i Stanowisk – wywoływało, iż w jednostkach tych nie uwzględniano ich na szerszą skalę. Ich przyjęcie jest jednak wyznaczone, ponieważ zapewniają rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji finansowej i posiadajątkowej jednostek.

W sierpniu 2019 r. Komitet Standardów Rachunkowości wydał Stanowisko w sprawie rozrachunków z kontrahentami (uchwała nr 9/2019 r.). Reguluje ono w sposób jednolity kwestie, które wcześniej były wyjaśniane wyłącznie na gruncie tzw.

praktyki rachunkowości. Stanowisko w sprawie rozrachunków z kontrahentami weszło w życie 7 sierpnia 2019 r. W jednostkach, które przyjęły do stosowania wszystkie KSR (Stanowiska), ma ono zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2019 r., z możliwością jego wcześniejszego użycia.

W jednostkach, w których stosuje się tylko wybrane KSR (Stanowiska), ich kierownicy powinni przeanalizować treść tego Stanowiska i zadecydować, czy je przyjmą. Mogą je przyjąć od 1 stycznia 2019 r. Albo później.

Przyjęcie nowego stanowiska stanowi zmianę polityki rachunkowości jednostki. Zmiana taka musi mieć zawsze miejsce z dniem 1 stycznia roku obrotowego. W Poradniku omówiono poszczególne kwestie dostosowywane poprzez Stanowisko w sprawie rozrachunków z kontrahentami.

Z publikacji można się dowiedzieć m.in.: • w jaki sposób postanowienia Stanowiska w sprawie rozrachunków z kontrahentami włączać do polityki rachunkowości jednostki, • na czym polega wycena należności i zobowiązań w kwocie wymaganej/wymagającej zapłaty, • jak wycenia się wierzytelności główne i uboczne (odsetki, kary umowne, rekompensaty na dochodzenie należności), • jakie kursy walut należy stosować przy wycenie wierzytelności w walutach obcych dla różnorodnych rodzajów transakcji i przy wycenie bilansowej, • jakie są rodzaje obniżek (rabatów) w kwotach należności, w jaki sposób je stosować i jak je ujmować w księgach rachunkowych, • jakie są warianty przedpłat na zobowiązania, w jaki sposób je stosować oraz jak je ujmować w księgach rachunkowych, • na czym polega kompensata (potrącenie) ustawowa i umowna, • na czym polegają umowy barterowe i zamiany, • jak przeprowadzać uzgodnienie i weryfikację sald rozrachunków z kontrahentami, • w jaki sposób należy ujmować rozrachunki z kontrahentami w bilansie i w „danych dopełniającej" do sprawozdania finansowego.

ponadto dla poszczególnych kwestii podano, w jakim zakresie mogą je stosować różnorodne jednostki sektora publicznego, a w jakim obowiązują w nich odmienne zasady, wynikające ze szczególnych unormowań, dotyczących prowadzenia ich gospodarki finansowej i rachunkowości.

Wszystkie zagadnienia zostały zilustrowane licznymi przykładami z działalności najróżniejszych rodzajów jednostek sektora finansów publicznych. Między innymi w treści publikacji znalazły się odpowiedzi na pytania zadawane przez pracowników księgowości tych jednostek w mediach społecznościowych.

"