Osiągnięcie energicznego wzrostu gospodarczego determinowane jest szybkością tworzenia nowych lub ponowną integracją istniejących łańcuchów produkcji w wymiarze globalnym. Sprawność tego cyklu zależy od zdolności do: łączenia istniejących działalności z nowymi technikami, rozwijania nowych elementów łańcuchów wartości, poszukiwania miejsc zapewniających wysoką wartość dodaną, przypasowania artykułów do obecnych trendów rynkowych i zmian społecznych i zdobywania nowych rynków zbytu. Tworzenie w takich warunkach podstaw do rozwoju społeczności lokalnej, przedsiębiorstw czy miast oznacza dążenie do uzyskania rozmaitości poręcznej, tworzenia rozwiązań wykazujących się sprężystością w relacji do zmieniających się potrzeb. Pojawiający się w konsekwencji wzrost gęstości funkcji, można przyrównać do hybrydowych czy także patchworkowych przemian, dokonujących się w przestrzeni współczesnych miast. Hybrydyzacja to wyjście poza stereotyp. To proces wielowymiarowy, rozwijający się w licznych rzeczywistościach, będący alternatywą dla paradygmatu rozwoju spolaryzowanego, ale także dla rozwoju stabilnego. Posiadając na uwadze powyższe, opracowania zawarte w publikacji pozostały ujęte w ramach trzech wątków tematycznych. Pierwszy odnosi się do generalnego ujęcia kategorii hybrydyzacji rozwoju jako efektu współczesnych procesów rozwoju społeczno-gospodarczego miast. Drugi wątek tematyczny nawiązuje do zagadnień nowych kierunków rozwoju miast. Ostatni wątek tematyczny publikacji obejmuje przegląd wybranych nowych mechanizmów rozwoju miast.