Rozwój zrównoważony obszarów wiejskich na globalnym południu (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego)

W monografii przedstawiono koncepcję jednostajnego rozwoju i relacji między nim a rozwojem gospodarczym, polityką, kulturą, dziedzictwem kulturowym i zarządzaniem zasobami oraz omówiono strategie jej wdrażania w rozwijających się krajach Ameryki Łacińskiej. Autorka opisuje programy modernizacji rolnictwa, zmiany ergonomiczne zachodzące na wsi i problemy wynikające z wprowadzania na wieś nowych, nierolniczych funkcji. Zwraca przy tym uwagę na czynniki, a także uwarunkowania społeczne, ekonomiczne i środowiskowe utrudniające zrównoważone gospodarowanie zasobami wsi.

W pierwszej części monografii dokonano przeglądu problemów charakterystycznych dla krajów tego kontynentu, występujących: w Peru, Meksyku, Boliwii, Wenezueli, Kolumbii, Urugwaju, Kostaryce, Argentynie, Brazylii, Ekwadorze, Paragwaju i Chile. W części drugiej, empirycznej, poddano analizie dane z trzyletnich badań, prowadzonych w trzech dystryktach peruwiańskiego regionu Sierra: we Frias, Viques i Surco.

Książka skierowana jest głównie do środowisk akademickich i jako podręcznik dla studentów i wykładowców takich kierunków, jak geografia, ekonomia, socjologia, antropologia, politologia i historia, na których prowadzone są wykłady poświęcone kwestiom niedorozwoju i ubóstwa, a także dróg i koncepcji wychodzenia z tej sytuacji, uwzględniających możliwości operacjonalizacji zasad stabilnego rozwoju. Bez wątpienia będzie to także niebanalna lektura dla przedstawicieli agencji rządowych i organizacji pozarządowych, zaangażowanych w przygotowywanie strategii, a także tworzenie programów rozwojowych.