Wiedeń 1913 to próba rekonstrukcji świata, który odszedł bezpowrotnie wraz z I wojną światową, a jednocześnie wyprawa do źródeł progresywności. Rok 1913 to fascynujący czas ścierania się starych i nowych idei, nie tylko w muzyce, malarstwie i literaturze, lecz także w nauce i w życiu rutynowym, Wiedeń jest miejscem, gdzie widać to ze szczególną wyrazistością.
Na kartach książki spotykają się wybitni artyści – Schiele i Kokoschka, wielcy kompozytorzy – Schönberg i Szymanowski, wspaniali pisarze – Kafka i Musil, genialni uczeni – Einstein, Freud i Wittgenstein, a jakby tego było niewiele przyszli dyktatorzy – Hitler i Stalin. Autor prezentuje ich splatające się wielokrotnie jednostkowe losy sięgając po rozmaite, niejednokrotnie sprzeczne ze sobą świadectwa i dokumenty, z których szeroka część nieznana była dotąd polskim czytelnikom. Zamiast jednej prawdy prezentuje złożone mechanizmy mitologizacji historii, w które zaplątani byli niejednokrotnie bohaterowie książki.