Książka Studia z leksykografii historycznej (wydanie 2 zwiększone) mieści zbiór szkiców o dawnych słownikach języka polskiego. Obejmuje ona głównie studia materiałowe nad historycznymi dykcjonarzami w ujęciu porównawczym, także z uwzględnieniem danych statystycznych. W monografii Czytelnik odszuka ponadto pogłębione refleksje o charakterze metaleksykograficznym, odnoszące się do kwestii szczegółowych, które do tej pory nie budziły pokaźniejszego zainteresowania historyków języka polskiego. Studium gromadzi dane o dziełach mniej znanych, które nie zostały poprzez lingwistów kompleksowo opisane (Volckmar, Troc, Bandtkie, Osiński), dotyczące w obszernej mierze relacji pomiędzy dawnymi dziełami polskiej leksykografii – zarówno w aspekcie zawartości leksykalnej tych zbiorów, jak i charakteru ich makro- oraz mikrostruktury.