Druga część opracowania poświęconego polskim kontaktom z teatrami azjatyckimi. Część pierwsza posiada szczegółową kronikę, dokumentującą wizyty twórców i zespołów z Chin, Japonii, Indii czy Indonezji w Polsce.
Studia zgromadzone w niniejszym tomie obejmują takie zagadnienia, jak: polska recepcja opery pekińskiej i japońskiego teatru nō, wizyty zespołów kabuki i współczesnej „opery dziewczęcej" Takarazuka. Istotnie uważnie przygląda się Zbigniew Osiński temu, jaki stosunek do kultur Orientu miał Jerzy Grotowski i jak jego zainteresowanie Wschodem objawiało się w spektaklach Teatru Laboratorium.
W przyszłości planowane jest wydanie części trzeciej – antologii polskich tekstów o różnych formach teatrów orientalnych.