Komunikacja społeczno-symboliczna starożytnej krety. próba charakterystyki okresu minojskiego, C80A6DDDEB (Silva Rerum)

Ze Wstępu przez komunikację społeczną rozumie się typowo przekazywanie informacji różnego rodzaju. Proces ten odbywać się może za pomocą różnych przekaźników (ludzie, media) i w rozmaity sposób. Tymi przekaźnikami i sposobami mogą być jeszcze symbole.

Książka – Komunikacja społeczno–symboliczna starożytnej Krety. Próba charakterystyki okresu minojskiego ma pokazać, że już od dawien dawna komunikacja społeczna miała swoje miejsce w strukturach społecznych.

Określenie ram chronologicznych książki – od 3000 r. P.n.e. Do 1200 r. P.n.e., a także miejsca odniesienia podejmowanej problematyki – Kreta, wynika ze spojrzenia na te elementy jako na strukturę tworzącą podwaliny naszej europejskiej cywilizacji i kultury, a także z chęci przedstawienia dowodów istnienia w tamtych czasach komunikacji społecznej i wpływu owej komunikacji na współczesnych Kreteńczyków.

Poza tym, Kreta minojska to miejsce, w którym upatrywać należy podstaw naszej europejskiej komunikacji społecznej. Wszak to proces symbolicznego porozumiewania się (komunikowania) wywarł wielki wpływ na europejskie państwa i narody, prowadząc poprzez wieki do ich rozwoju.

Zmiany zachodzące w sposobie komunikowania się, w samych formach przekazywania danych i tworzenia różnorodnych typów relacji w ciągu tysiącleci, skłaniają do udoskonalonego przyjrzenia się wzorom kulturowym i nie tylko, dawnych praktyk komunikacyjnych.

Taki sposób spojrzenia na opisywaną problematykę daje cenne świadectwo dla antycznej wiedzy i stanowi ważną płaszczyznę dla zrozumienia istoty współczesnych sposobów komunikowania się i kodów kulturowych.

Pozwala to na dokonanie analizy sposobów postrzegania poprzez tamtejsze społeczeństwo porozumiewania się, a także organizowania przekazywanych informacji. W tym celu konieczna jednak wydaje się szczegółowa analiza poszczególnych technik i zwyczajów komunikacyjnych, co wymaga skoncentrowania się na sposobach przekazywania danych rozmaitego rodzaju, wśród których znajdują się: przekaz słowny, system pisma, przekaz niewerbalny, komunikacja odnosząca się do kultu zmarłych i pomieszczeń grzebalnych, czyli kontakt ludzi z bóstwami i związane z tym przejawy kultu jak również składania ofiar, a także przekaz przy pomocy dzieł sztuki.

Ważnym okazuje się też przeanalizowanie zastosowania środków komunikacyjnych dla przeróżnych celów i odnoszących się do solidnych aspektów.