Południowosłowiańska kultura wyobrażona (Nomos)

Lektura sporej monografii Damiana Kubika dostarcza stanowczo wielkiego materiału porównawczego z obszaru dwóch południowosłowiańskich literatur i kultur narodowych, utrwalonego - prócz rdzenia filologicznego - potężnym spoiwem wiedzy historycznej oraz kulturoznawczej. Nienaruszalny wymiar opracowania jest również wyznaczany przez solidnie w niej przedstawiony kontekst polityczny. Jest on zarysowany dojrzale i stanowi dowód istnienia głębszych związków między wszystkimi elementami zaprezentowanej argumentacji. Wywód, zasobny pod względem faktograficznym i oryginalny w swojej koncepcji, zmierza ku syntezie tytułowych zagadnień oraz stanowi jednocześnie pewną ideę interpretacyjną. Zgodnie z nią w zapatrywaniach romantycznych twórców i ideologów Słowiańszczyzny można widzieć części składowe projektów tworzących mniej albo bardziej wiarygodne wyobrażenia całokształtu narodowych kultur i ich poszczególnych segmentów. Z recenzji prof. Dr hab. Lecha Miodyńskiego (Uniwersytet Śląski)