Treści książki podzielono na siedem rozdziałów. Rozdział pierwszy zawiera wiedzę wprowadzającą w tematykę monografii. Przybliżono w nim współczesne pojmowanie bezpieczeństwa oraz podstawowe definicje i terminy z niego wynikające.
W drugim podrozdziale skupiono się na scharakteryzowaniu istoty głównych podmiotów bezpieczeństwa – państwa i narodu – odzwierciedlonej w terminie „bezpieczeństwo narodowe". W części końcowej rozdziału wyjaśniono pojęcie bezpieczeństwa międzynarodowego i jego związek z bezpieczeństwem narodowym.
Rozdział drugi poświęcony jest wyjaśnieniu istoty systemu międzynarodowego, stanowiącego zewnętrzne otoczenie państw, kształtujące uwarunkowania ich bezpieczeństwa na arenie międzynarodowej. Z systemem międzynarodowym ściśle związane jest pojęcie ładu czy porządku międzynarodowego, którego utrzymaniu służą m.in.
instytucje międzynarodowe i ich organizacyjne formy – organizacje międzynarodowe. W rozdziale scharakteryzowano ich funkcje i rolę, jaką odgrywają w utrzymaniu bezpieczeństwa międzynarodowego. W trzecim rozdziale przedstawiono instytucje międzynarodowe dotyczące zapobiegania międzynarodowym konfliktom zbrojnym.
Są one odzwierciedlone w międzynarodowym prawie przeciwwojennym, ukierunkowanym na pokojowe rozwiązywanie sporów międzynarodowych, a tym samym zapobieganie konfliktom zbrojnym. Celowi temu służą także porozumienia międzynarodowe dotyczące przestrzennego ograniczania środków walki zbrojnej, a także przyczyniające się do budowy zaufania w stosunkach pomiędzy krajami, potrzebnego do wydajnego rozwiązywania problemów międzynarodowych.
Rozdział czwarty dotyczy porozumień między państwami odnoszących się do kontroli i redukcji zbrojeń konwencjonalnych i broni jądrowej oraz środków jej przenoszenia. Scharakteryzowano w nim także problematykę kontroli handlu bronią, a także technologiami i materiałami podwójnego użycia, które mogą być wykorzystane także w sferze zbrojeń.
Zakazane metody i środki walki zbrojnej są treścią rozdziału piątego. W pierwszej jego części wyjaśniono definicję i zakres i źródła międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych. W dalszej kolejności scharakteryzowano zakazane metody walki zbrojnej z niego wynikające, a następnie przedstawiono zakazane środki walki zbrojnej, z podziałem na środki tradycyjne i broń masowego rażenia.
W części końcowej rozdziału ukazano zakazane techniki modyfikacji środowiska wykorzystywane do osiągania celów wojny. Rozdział szósty jest poświęcony ochronie ludności i dóbr kultury w trakcie międzynarodowych konfliktów zbrojnych.
Jego poszczególne podrozdziały dotyczą ochrony ludności cywilnej i osób wyłączonych z walki, ochrony dóbr kultury oraz penalizacji naruszeń międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych. Rozdział siódmy został ukierunkowany na przedstawienie głównych organizacji międzynarodowych funkcjonujących w dziedzinie bezpieczeństwa na poziomie globalnym i w regionie euroatlantyckim.
W pierwszej kolejności scharakteryzowano organizacje kształtujące uniwersalny system bezpieczeństwa zbiorowego. W okresie międzywojennym wytwarzała go Liga Narodów, a następnie rolę tę przejęła Organizacja Narodów Zjednoczonych.
W kolejnym podrozdziale wyjaśniono istotę koncepcji wspólnej obrony państw regionu euroatlantyckiego, odzwierciedlonej w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, paneuropejskim mechanizmie bezpieczeństwa kooperatywnego Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, zachodnioeuropejskim systemie bezpieczeństwa Unii Europejskiej i systemie bezpieczeństwa zbiorowego działającym w ramach Wspólnoty Niepodległych Państw.
W części końcowej rozdziału przedstawiono mechanizm bezpieczeństwa międzynarodowego funkcjonujący w oparciu o Radę Europy. Syntetyczne ujęcie problematyki instytucjonalnych i organizacyjnych aspektów bezpieczeństwa międzynarodowego sprawia, iż książka może być dogodnym źródłem wiedzy dla studentów i pracowników naukowo-dydaktycznych kierunków studiów związanych z bezpieczeństwem narodowym i międzynarodowym, a także osób zajmujących się tą problematyką zawodowo.
jednocześnie, w zależności od potrzeb, książka może także stanowić zachętę do dalszych, bardziej szczegółowych studiów, odnoszących się do poszczególnych zagadnień związanych z instytucjonalizacją bezpieczeństwa międzynarodowego.
(Fragment Wstępu)