" Założeniem wielotomowej Historii klasycznej filozofii indyjskiej jest całościowe przedstawienie wszelkich nurtów filozoficznych i prądów intelektualnych w Indiach w okresie konwencjonalnym, tj. Od II w. Do najazdu muzułmańskiego, na tle koncepcji filozoficznych formułowanych na Zachodzie. Niniejszy tom przedstawia w sposób systematyczny rozwój dwóch wyjątkowo ważnych, acz bardzo niedużo znanych filozoficznych indyjskich systemów niebramińskich: adżiwikizmu i dżinizmu. Te starsze niżeli buddyzm tradycje, poza aspektem religijnym, wypracowały także bogatą myśl filozoficzną. Adżiwikowie sformułowali doktrynę skrajnego determinizmu i bezkompromisowej etyki opartej na całkowitym zakazie krzywdzenia istot żywych, praktykując jednocześnie skrajne formy ascezy. Podobne zasady moralne propagowane poprzez dżinistów, takie jak niekrzywdzenie czy wegetarianizm, w wielkim stopniu wpłynęły na Indie. Te dwie tradycje wypracowały także istotnie rozbudowaną filozofię języka, system logiczny, metodę analizy semantycznej, które stanowią jedną z najciekawszych propozycji filozoficznych, jakie kiedykolwiek wydały Indie.
Piotr Balcerowicz – filozof, orientalista i kulturoznawca. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w Banaras Hindu University, Polskiej Akademii Nauk i na uniwersytecie w Hamburgu. Obszar jego badań i zainteresowań naukowych obejmuje Azję Południową (kultura, filozofia, religie i historia), filozofię (zachodnią, indyjską, filozofię polityczną), kulturoznawstwo, religioznawstwo, stosunki międzynarodowe i zagadnienia społeczno-polityczne Afganistanu i Azji Środkowej, a także Bliskiego Wschodu. Zajmuje się także zagadnieniami multikulturalizmu i konfliktami we współczesnym świecie. Jest autorem licznych publikacji naukowych i komentatorem bieżących wydarzeń na Bliskim Wschodzie, w Azji Środkowej i Południowej. "