Chwile oderwane Konstantego Aleksandra Jeleńskiego (1922–1987) możemy czytać teraz jak autobiografię intelektualną niezwykłej, enigmatycznej postaci literatury polskiej i europejskiej sceny intelektualnej drugiej połowy XX wieku. Tytułowe „chwile oderwane” to chwile pełne znaczeń i zbiegów okoliczności, w których sztuka łączy się z życiem. Wynajdujemy je w esejach, szkicach, notach i listach pisanych z biegiem lat przez człowieka, którego Witold Gombrowicz uważał za wspaniałe wcielenie progresywnego, suwerennego Polaka i Europejczyka.