Publikacja jest pierwszą tak obszerną analizą procesu prezydencjalizacji polskich kampanii parlamentarnych i już ten fakt skłania do uznania jej za nieszablonową i godną lektury. Jest również swoistą polemiką z tymi autorami, którzy opisując fenomen współczesnych kampanii wyborczych, preferują termin „personalizacja" (także: personalizacja scentralizowana).
Autor swoje racje demonstruje w sposób krystaliczny i przekonujący, jednocześnie dostarczając narzędzi zezwalających analizować ewolucję charakteru kampanii wyborczej. Walorem pracy jest oparcie jej na wynikach badań empirycznych (część z nich nie była dotąd publikowana), prowadzonych sukcesywnie w stosunkowo długim okresie (2005–2019), co ułatwia dokonywanie porównań, śledzenie ewolucji charakteru kampanii prezydenckich, lecz też zezwala na formułowanie poprawnie umotywowanych wniosków.
(Fragment recenzji 1) Praca naukowa ma charakter poznawczy i weryfikujący dotychczasowy stan wiedzy z zakresu badań nad kampaniami wyborczymi (vide: parlamentarnymi) w Polsce. Opracowanie niniejsze stanowi systemowe ujęcie wieloletnich i żmudnych badań nad prezydencjalizmem jako kategorią interpretacyjną mechanizmów walki wyborczej.
bezdyskusyjnie praca recenzowana może być traktowana jako niezaprzeczalny wkład do nauki o polityce i administracji. Jest równocześnie wyraźnym głosem w dyskusji wśród polskich uczonych, jak i wypełnia widoczną lukę w piśmiennictwie polskim z tego zakresu tematycznego, a w pracy dydaktycznej stanie się lekturą obowiązkową.
(Fragment recenzji 2)