Karanie, terapia, resocjalizacja. w poszukiwaniu najlepszych rozwiązań (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika)

W moim przekonaniu recenzowana praca naukowa stanowi cenne opracowanie z zakresu resocjalizacji, którego odbiorcami będą: funkcjonariusze penitencjarni, kuratorzy sądowi, terapeuci, pedagodzy resocjalizacyjni, psycholodzy, kryminolodzy, prawnicy, a także studenci wielu kierunków studiów i pracownicy naukowi.

Takie szerokie grono Czytelników wynika z wszechstronnie ukazanej problematyki resocjalizacji przestępców i nieletnich. Odbiorcy zaspokoją swoje wielorakie potrzeby poznawcze. Uzyskają podstawową wiedzę albo utrwalą ją w zakresie terminologii wykorzystywanej w naukach społecznych.

Poza tym będą mieli okazję do pogłębionej refleksji nad zjawiskami powiązanymi z: nieprzystosowaniem społecznym, niedostosowaniem społecznym, wykolejeniem społecznym i zaburzeniami w zachowaniu i emocjonalnymi.

Praktycy skorzystają zapewne z tzw. Korzystnych praktyk dotyczących: karania, terapii i resocjalizacji, wybierając najkorzystniejsze rozwiązania. Fragment recenzji 1 Problematyka resocjalizacji wciąż stanowi obszar wielu dyskusji, właściwie w wielkiej mierze sprowadzających się do wskazywania jej wad i ograniczeń.

Redaktorki tomu dobrały teksty konstytuujące publikację w taki sposób, aby odzwierciedlić złożoność tego procesu, czyli pokazać w obiektywny sposób jego wady i mocne strony. Na dodatek Czytelnik może prześledzić cały ciąg podejmowanych działań od karania przez podejmowanie stosownych działań resocjalizacyjnych po konkretne działania, czyli terapię, wsparcie i readaptację.

Ujęcie takie jest w pełni prekursorskie, ponieważ nie tylko pokazuje zagadnienia związane z procesem resocjalizacji,rozszerza jego postrzeganie o środki leczniczo-terapeutyczne, które w efekcie przekładają się na readaptację do środowiska zewnętrznego.

Fragment recenzji 2