Psychoterapia krótkoterminowa rozwija się w obrębie przeróżnych nurtów teoretycznych od lat 60. Ubiegłego wieku. Upowszechnianiu się krótkich form psychoterapii o potwierdzonej empirycznie efektywności sprzyjają ograniczone zasoby personelu i środków publicznej służby zdrowia, a także presja ekonomiczna instytucji finansujących psychoterapię. Zainteresowanie terapią krótkoterminową uzasadniają wyniki badań, które sugerują, iż większość osób poszukujących pomocy psychologicznej pragnie, żeby trwała ono krótko – psychoterapia krótkoterminowa jest więc z reguły metodą z wyboru, przynoszącą pacjentom korzyści. Autorka książki eksploruje przeróżne aspekty produktywności psychoterapii krótkoterminowej, koncentrując się na modelu stworzonym przez zespół z Mental Research Institute w Palo Alto (USA). Jadwiga Rakowska, na podstawie wyników własnych badań, odpowiada na pytania, czy psychoterapia krótkoterminowa ograniczona do 10 sesji jest efektywna, w jakich rozmiarach funkcjonowania psychologicznego następują korzystne zmiany w wyniku jej wykorzystywania, czym różnią się osoby, które odnoszą z niej korzyści, od tych, którym się to nie udaje. Prezentuje ponadto sukcesy i porażki terapii krótkoterminowej w ośmiu studiach przypadków, opisujących ich przebieg.