Sensy błądzenia

Magdalena Barbaruk opisuje przeróżne i wielotorowe wędrówki trasą Don Kichota, rozumianą jako mnemotopos - ewokujący pamięć i będący pamięcią osadzoną w przestrzeni. Równocześnie "Sensy błądzenia" prezentują w pogłębiony i wszechstronny sposób jedną z najmocniej zagadkowych praktyk współczesnych - podróże literackie, dzięki którym czytelnicy wychodzą z Biblioteki, aby za sprawą literatury poznać świata, uprawiać namiętną pogoń za Rzeczywistością.

Książka prezentuje kulturowe i historyczne mechanizmy tworzenia i funkcjonowania takich zjawisk, jak krajobraz kulturowy, turystyka kulturowa i literacka, dziedzictwo kulturowe, relacje pomiędzy literaturą a geografią.

Badaniom prowadzonym poprzez Magdalenę Barbaruk patronuje pytanie o życie na miarę literatury oraz założenie iż mapa literacka ma służyć błądzeniu, niepowtarzalnemu trybowi poznawania świata, nastawionemu na indywidualną przygodę egzystencjonalną i na przygodność.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.