Spojrzenie na historię wczesnego chrześcijaństwa poprzez pryzmat jego relacji ze sztuk. Są chwile decydujące w dziejach narodów, społeczeństw, państw, a także w dziejach kultury. Bez wątpienia takim momentem w historii sztuki europejskiej był III wiek, kiedy chrześcijanie, rozdarci między ikonoklazmem ortodoksji żydowskiej a wielką kulturą grecko-rzymską, dla której wyobrażenie postaci ludzkich czy zwierzęcych było samą jej istotą, wybrali Grecję i Rzym.
Gdyby zdecydowali wówczas inaczej, nie mielibyśmy następnych kilkunastu wieków doskonałej sztuki europejskiej. Marcin Libicki w swojej książce analizuje relacje pomiędzy kościołem chrześcijańskim pierwszych wieków i sztuką, śledząc jej rozwój od pierwszych zabytków chrześcijańskich do nadzwyczajnych budowli sakralnych Rawenny i Konstantynopola.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.