Zagłębiając się w opowieść o życiu swojego dziadka, Boris Stanić stworzył opowieść uniwersalną, opartą na pewnych ogólnych wartościach, dotyczących nas wszystkich – a więc wiadomo, że historia chłopca o imieniu Radosav, który zimą 1947 r.
został zasypany przez śnieżycę, jest prawdziwa. Albo,podczas ciężkich prac w ramach gratisowych robót publicznych, z łopatą na ramieniu, zakochał się. To, co czyni tą opowieść wstrząsającą to fakt, że wszystko to działo się naprawdę, było częścią jednego ludzkiego życia.
(...) Z posłowia: Aleksandar Zograf