Mówimy o papugowaniu, małpowaniu, imitowaniu zachowań, o tym, że dziecko jest kalką, kopią albo lustrzanym odbiciem rodzica. Ludzie naśladują swoje zachowania. Obserwujemy to zjawisko, patrząc na wiernych podczas ceremonii religijnych, dzieci na placu zabaw, żołnierzy podczas parady. Woody Allen nazwał tę hiperzdolność Leonarda Zeliga – głównego bohatera jego nieprzeciętnego filmu – rezultatem kameleona.
W tej książce Autor opisuje to jedno z kluczowych i fascynujących ludzkich zachowań. Zastanawia się, co nam to zachowanie daje. Pyta: Czy każdy jest społecznym kameleonem? Czy różnimy się skłonnościami do naśladowania? Czy da się „tego" nauczyć i do czegoś „to" użyć? Czy naśladownictwo może być destrukcyjne?
Książka ta ukazuje szczególnie wszechstronny, wyczerpujący i analityczny przegląd psychologicznej literatury na temat naśladownictwa i jego wyznaczniko´w i konsekwencji. Jest to literatura bardzo współczesna, nieraz dosłownie z ostatnich paru lat, zaś autor wykazuje się jej dogłębnym zrozumieniem i porusza się po niej z niezwykłą swobodą i erudycją. Książka pozwala czytelnikowi uzyskać całkowitą orientację we współczesnym stanie badań nad naśladownictwem i zbliżonymi zjawiskami.
prof. Dr hab. Bogdan Wojciszke – fragment recenzji
Wojciech Kulesza (...) jest autorem ogromnej liczby badań, z których część opublikowana pozostała w prestiżowych czasopismach. Można więc śmiało powiedzieć, iż jest ekspertem w tej dziedzinie. Nikt w Polsce nie wie na ten temat tyle, co on. (...) I nie udałoby się znaleźć kogoś, kto jest lepszym niż Wojciech Kulesza znawcą tej tematyki. Książka posiada przegląd konkretnego materiału empirycznego. Ilość badań (...) jest imponująca. Staranność w wyszukiwaniu eksperymentów (...) budzi mój szacunek. Trudno wyznaczyć w literaturze światowej podobną pozycję dotyczącą psychologicznej perspektywy mimikry.
prof. Dr hab. Dariusz Doliński – fragmenty recenzji
Wojciech Kulesza jest wybitnym naukowcem i autorem kilku pionierskich prac na temat wpływu naśladownictwa na ludzkie zachowanie i decyzje. Poczynione w ostatnich latach postępy w tej dziedzinie posiadają z pewnością związek z jego pracami. Drugą zaletą Wojciecha Kuleszy jest zainteresowanie badaniami terenowymi. Takie podejście w psychologii społecznej jest nadal zbyt rzadkie.
prof. Nicolas Gueguen
Wojciech Kulesza jest międzynarodowej klasy specjalistą w dziedzinie naśladownictwa i jednym z niewielu badaczy, którzy wnoszą do tej tematyki coś nowego. Jego badania odpowiadają na fundamentalne pytania o filary mimikry i sprytnie pokazują, jak mimikra sprawdza się w życiu. Wojciech nie „naśladuje" starszych badań nad naśladownictwem – twórczo je rozwija.
prof. Rick van Baaren
Prace Wojciecha Kuleszy na temat mimikry i naśladownictwa wzbogaciły naszą wiedzę na temat okoliczności, w których ludzie efektywnie tego typu techniki stosują. Jego badania pokazują, że takie czynniki, jak świadomość tego, że jest się naśladowanym, ładność osoby naśladowanej zasadniczo wpływają na skutki mimikry. Bez jego prac w tym obszarze psychologii wiedzielibyśmy znacznie mniej o mimikrze i naśladownictwie.
prof. Scott Wiltermuth
Dr Kulesza, wykorzystując swą znaczną wiedzę z zakresu mimikry, prowadzi fascynujące badania na temat relacji pomiędzy naśladownictwem, atrakcyjnością fizyczną i zachowaniami prospołecznymi.
prof. Tania Chartrand
twórczyni efektu kameleona
Wojciech Kulesza (ur. 1978) – doktor psychologii, pełni funkcję p.o. Kierownika Katedry Psychologii Społecznej i Międzykulturowej na Uniwersytecie SWPS Wydział Zamiejscowy w Poznaniu. Autor wielu artykułów dotyczących efektu kameleona opublikowanych w polskich i międzynarodowych czasopismach. Stypendysta tygodnika Polityka. W latach 2012–2013 przebywał na Florida Atlantic University (USA). W latach 2010–2013 związany z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego.