Od uzyskania niepodległości poprzez Ukrainę minęło ponad ćwierć wieku, a mimo to jej porządek konstytucyjny wciąż jest w fazie kształtowania. Państwo ukraińskie podejmuje próby radykalnych reform, zmagając się równocześnie z agresją na swoje terytorium.
Ten dynamiczny i stanowczo ciekawy proces niestety nie jest przedmiotem szczególnego zainteresowania polskiej nauki prawa konstytucyjnego. Dlatego za słuszne i cenne uznać należy podjęcie tematyki wyróznionej w tytule dysertacji mężczyzny Marcina Gołębiowskiego.
W ten sposób dołącza On do wąskiego grona badaczy zajmujących się w naszym kraju ustrojem Ukrainy. Z recenzji dr. Hab. Krzysztofa Eckhardta, prof. WSPiA RSW Na zachwyt zasługuje perfekcyjnie dobrany temat rozprawy.
Sam w sobie poprawnie świadczy on o znajomości problematyki ustrojowej Ukrainy. W praktyce ukraińskiej motyw relacji zachodzących pomiędzy Prezydentem a Radą Najwyższą to kluczowy, a równocześnie jeden z najszczególniej problematycznych rozmiarów systemu rządu.
W nim, niczym w soczewce, ogniskuje się złożoność państwowego procesu decyzyjnego, jego specyfika, dysfunkcje i behawioralne uwikłania. Z recenzji dr. Hab. Jacka Zaleśnego