Renoma starożytnej rzymskiej machiny wojennej jest nierozerwalnie związana z jej najmocniej znaną klasą oficerów – centurionami. Ich wygląd ewoluował na przestrzeni wieków, ale odwaga i przywództwo okazywane podczas bitwy zawsze były podstawowymi wymogami, które im stawiano. Jeśli któryś z nich miał szczęście i był dostatecznie ambitny, mógł awansować na kolejne poziomy w obrębie legionu osiągając prawdziwe wpływy i różnorodność, a przez to uzyskać wyższe stanowiska wojskowe i cywilne, a także wraz z rodziną wejść do wyższej klasy społecznej. Opierając się na szerokich badaniach źródłowych i archeologicznych, druga część poświęcona dziejom centurionów śledzi ścieżki ich karier i ukazuje ekwipunek, którym się posługiwali od czasów Augusta po upadek Cesarstwa na Zachodzie.