Życiorys emigranta, Andrzeja Szadkowskiego, dzięki barwnej narracji wywołanej poprzez Pawła Ziętarę, perfekcyjnie nadaje się do czytania. Jest to perfekcyjne źródło do badań nad dziejami tej specyficznej części polskiej emigracji politycznej żyjącej po II wojnie światowej w Anglii, jaką było pokolenie urodzone już poza Polską, i wyedukowane na Zachodzie.
Taka perspektywa jest rzadko obecna w istniejącej memuarystyce, jak dodatkowo w literaturze przedmiotu. Andrzej Szadkowski opowiada barwnie o swej szkole, działalności w harcerstwie, studiach prawniczych, życiu młodzieży w ogóle, tajnym szkoleniu spadochronowym, aż po powrót do Polski po upadku komunizmu.
Jego opowieść, umiejętnie wydobyta poprzez Pawła Ziętarę, pozwala nam spojrzeć zupełnie na nowo na pokolenie młodych emigrantów, którzy często Polskę znali jedynie z relacji starszych od siebie osób - rodziców, krewnych i znajomych.