Autor pokazuje dostatek koncepcji filozoficznych, które poszerzają perspektywę pola estetycznego, włączając w nie obszary wykraczające poza klasyczny model sztuki. Teatr angażujący widza w przedstawienie, instalacja, której stajemy się częścią, zjawiskowość chmur na niebie pokazują, jak można w inny sposób wartościować estetycznie, wyłamując się spod klasycznych zasad oglądu. Wyszukamy tu namysł nad doświadczeniem zjawiska atmosferycznego, omawianego w tradycji pokantowskiej, Jean-François Lyotarda oraz Maurice’a Merleau-Ponty’ego, i nad wydobytym z tego doświadczenia obrazem chmur, dla którego podporą stała się teoria obrazu zaczerpnięta z prac Hansa Beltinga i Georges’a Didi-Hubermana. Kategorie estetyczne zarysowane w książce służą odczytaniu różnorodnych kontekstów, treści i obrazów, powstających na styku kultury i zjawiska atmosferycznego chmur i obłoków. Tymoteusz Andrearczyk, ur. W 1978 r. W Starogardzie Gdańskim. Ukończył filozofię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także malarstwo na Akademii Sztuk błyskotliwych w Gdańsku. W 2018 r. Na UAM w Poznaniu w Instytucie Filozofii obronił pracę doktorską Estetyka chmur i obłoków. Studium z filozofii kultury. Regularnie publikuje artykuły w kwartalniku Panacea w cyklu „Natura i Sztuka”. Jego dzieła malarskie prezentowane są na aukcjach i wystawach, trafiają do serii prywatnych. Autor jest także starszym rybakiem morskim zameldowanym w przystani Chłapowo. W wolnych chwilach praktykuje wspinaczkę wysokogórską.