Warunkiem sine qua non instytucjonalizacji jakiejś dyscypliny nauki jest jej istnienie niezinstytucjonalizowane czy raczej jeszcze nie w pełni zinstytucjonalizowane, a zwykle podejmowane z określonej perspektywy badania nad takim czy innym jej przedmiotem materialnym.
Przyjmując najistotniej ogólne i zarazem najbardziej pojemne określenie socjologii administracji jako dyscypliny socjologicznej, która bada administrację z perspektywy socjologicznej przy pomocy metod socjologicznym, nietrudno wskazać uczonych, którzy ją uprawiali choć sami nie posługiwali się tym terminem.
Takim uczonym jest z całą pewnością Max Weber, zaliczany do klasyków socjologii tout court i socjologii szczegółowych, jak socjologia religii, socjologia prawa czy wreszcie socjologia administracji, i inny klasyk socjologii Robert Merton.