Podstawową zasadą funkcjonującego od kilku dekad tzw. Modelu wspólnotowego w Europie była solidarność wobec słabszych uczestników integracji. Jednakże ów model uległ erozji w okresie kryzysu strefy euro, który zaczął się w 2010 roku. Stopniowo doszło też do ukształtowania nowego modelu integracyjnego, w ramach którego rosnące wpływy polityczne posiadają najsilniejsze państwa członkowskie. Rozpoczął sięcykl rosnącej segmentacji politycznej w UE na różnorodne kręgi integracyjne, zgodnie z mechanizmem „Europy dwóch szybkości”. Towarzyszyły tym procesom takie zjawiska, jak: wzmocnienie roli politycznej Komisji w UE, postępująca instytucjonalizacja strefy euro oraz podział terytorialny i polityczny na państwa centralne i peryferyjne. Trudno odgadnąć, czy wspomniane zmiany procesów integracyjnych w dobie kryzysu są jedynie tymczasowe, czy też będą miały charakter bardziej trwały i konsekwencje systemowe (a więc dotyczące ustroju politycznego obowiązującego w Europie). Nie wiemy w dodatku, jak te zmiany wpływają na poszczególne polityki unijne. Zamierzeniem niniejszej książki jest m.in. Próba znalezienia odpowiedzi na powyższe pytania. Dr hab. Tomasz Grzegorz Grosse, prof. UW Autorzy podjęli się przeprowadzenia ambitnej analizy uwarunkowań i skutków polityk w zakresie integracji Europy – co wymagało wiedzy z zakresu: ekonomii, historii, nauk politycznych, stosunków międzynarodowych, prawa, a choćby socjologii. Sprostali temu zadaniu, oferując czytelnikom kompleksowe wyjaśnienie fenomenu wpływu kryzysu na praktykę integracyjną i współczesne uwarunkowania integracji UE z punktu widzenia jej organizacji i funkcjonowania. Prof. Zw. Dr hab. Zbigniew Czachór Prezentowany zbiór tekstów pod redakcją naukową Tomasza G. Grosse jest szczególnie cenną propozycją w polskich studiach europejskich. Wpisuje się w studia krytyczne nad integracją w Europie i tym samym nad wyraz kreatywnie otwiera dyskusję nad stanem obecnym i przyszłością UE. Prof. Zw. Dr hab. Janusz Ruszkowski