Znikanie. Instrukcja obsługi towarzyszy kolekcji eksperymentów artystyczno – organiczno - egzystencjalnych nad brzegami Wisły stanowiąc swego typu leksykon znikania. Jeśli wszystko znika (czemu trudno przeczyć), warto być może spróbować zniknąć wbrew temu powszechnemu zanikaniu, zamiast znikać wraz z nim. Surrealiści powiedzieliby, że jest to problem w głównej mierze natury moralnej. Niektóre z przedstawionych poprzez nas przykładów znikania czy zanikania dają jednak nadzieję, że mamy do czynienia (wciąż jeszcze!) z zagadnieniem strategicznym. Znikanie nie musi być eskapizmem. Cyganie powiadają: „każdy ma prawo do miejsca w cieniu". Może to właśnie postulat bezprecedensowy na miarę naszych czasów? Na wszelki wypadek jeszcze się nie żegnajmy. /Mateusz Kwaterko, Tytułem wstępu, [w:] Znikanie. Instrukcja obsługi, Fundacja Bęc Zmiana 2009/ Powyższy opis pochodzi od wydawcy.