Książka jest pierwszą monografią harcerstwa łódzkiego. Autor opisuje narodziny i rozwój ruchu harcerskiego w latach 1910-1939 w Łodzi i jej najbliższych okolicach. Wątkiem dominującym jest działalność wychowawcza organizacji.
Jednak pamiętać należy, iż dokonuje się ona w określonej rzeczywistości społecznej i jest reakcją na jej wyzwania. Autor dążył do ukazania specyfiki tego ruchu na tle ówczesnego życia społecznego i politycznego.
W pracy znajdują się zarówno problemy udziału ruchu harcerskiego w najważniejszych wydarzeniach politycznych (bardzo w walce o odzyskanie niepodległości),dodatkowo w życiu społecznym.