Włodzimierz Prokopiuk podjął się opracowania tematu o obfitej aktualności dla praktyki edukacyjnej. Współczesna edukacja realizowana na terenach szkół przybrała postać procesu technologicznego, prakseologicznego, w którym liczą się produktywność, produktywność, ekonomiczność, a także do tego dopasowany adekwatny układ treści, metod, form i środków, mniejsze zaś znaczenie ma indywidualny rozwój uczniów. Autor upomniał się o podejście humanistyczne, w którym pierwiastek ludzki, jednostkowy ma podstawowe znaczenie. [...] Godne uwagi jest dodatkowo to, że Włodzimierz Prokopiuk nie ogranicza analiz do zagadnień edukacji i nauczycieli, lecz także uwzględnia stan rozwoju współczesnych nauk pedagogicznych, które mogą dawać podstawy do innowacyjnej edukacji, przeważnie do wychowania, kształcenia, opieki, profilaktyki. Wskutek tego książka może być traktowana także jako głos w dyskusji z zakresu pedagogiki ogólnej, metodologii pedagogiki i metodologii badań pedagogicznych. [...] Oprócz kandydatów na nauczycieli przygotowywanych w systemie kształcenia wstępnego w szkołach i uczelniach pedagogicznych, a także nauczycieli różnych profilów kształcenia [...] adresatami książki mogą być także nauczyciele akademiccy odpowiedzialni za kształcenie na kierunkach nauczycielskich, uczeni z kręgu nauk pedagogicznych, politycy oświatowi odpowiedzialni za funkcjonowanie polskiego systemu oświatowego. Trzeba jednak widocznie zaznaczyć, iż treści książki nie są nieskomplikowane, wymagają skupienia, spokojnej, niespiesznej refleksji, mogą być wykorzystaneczne do indywidualnej lektury, skłaniać do namysłu, do krytycznej analizy współczesnej rzeczywistości edukacyjnej i szukania nowych dróg. Mogą być {pomocn|przydatn)e dla osób ambitnych poznawczo i świadomie wybierających zawód nauczyciela, dla czytelnika akceptującego specyficzny, barwny, metaforyczny język dzieła, odbiegającego od sztywnych konwencji prac naukowych. Z recenzji prof. Zw. Dr. Hab. Stanisława PałkiInstytut Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego