Polski pogrom ludności żydowskiej we Lwowie miał miejsce 22 i 23 listopada 1918. Lwów – kres iluzji. Opowieść o pogromie listopadowym 1918 jest pierwszym obfitym studium poświęconym temu wydarzeniu, które w polskich opracowaniach historycznych jest albo w pełni przemilczane, albo sprowadzane do fali rabunków dokonywanych w głównej mierze poprzez ukraińskich i żydowskich (!) bandytów i dezerterów z armii austriackiej w ogarniętym wojennym chaosem mieście.
Istnieje także inna polska wersja wydarzeń oskarżająca Żydów o zaatakowanie polskich żołnierzy, którzy musieli się bronić.
Rzetelne opisanie pogromu we Lwowie prezentuje, iż to legendarni obrońcy Lwowa wraz z żołnierzami odsieczy, która przybyła z Krakowa i Przemyśla, stanowili podstawową grupę inicjatorów i sprawców pogromu. To oni rozpoczęli rabunki, gwałty i morderstwa w lwowskiej dzielnicy zamieszkałej przez ok. 70 000 Żydów we wczesnych godzinach porannych 22 listopada 1918 roku. Do pogromu niemal natychmiast dołączyła polska ludność cywilna Lwowa, w tym także przedstawiciele jej najwyższych warstw społecznych.
Autor podjął się przedstawienia nad wyraz ważnego wydarzenia (a właściwie linii wydarzeń) z historii Polski, celowo pomijanych i zakłamywanych (…). Wydaje się, że książka G. Gaudena może nie tylko pokazać te wydarzenia szerszemu gronu czytelników,dodatkowo skłonić polskich historyków do podjęcia głębszych badań.
dr Agnieszka Biedrzycka (z recenzji)
Grzegorz Gauden - z wykształcenia jest prawnikiem i ekonomistą. Był działaczem i dziennikarzem Solidarności w Poznaniu. Został internowany 13 grudnia 1981 roku. W latach 1984–1993 przebywał na emigracji w Szwecji. Po powrocie do Polski był wydawcą prasy. W latach 2004–2006 był redaktorem naczelnym,,Rzeczpospolitej'', a w latach 2008–2016 dyrektorem Instytutu Książki w Krakowie.