"Transformacja ustrojowa - której granice można (arbitralnie) wyszczególnić między rozpoczęciem obrad krągłego stołu w lutym 1989 r. A wyborem Lecha Wałęsy na prezydenta i przekazaniem insygniów władzy poprzez Rząd RP na uchodźstwie do Warszawy w grudniu 1990 r. - do dziś budzi mnóstwo sporów i emocji: jednocześnie w opinii społecznej, jak i w środowisku naukowym. W ciągu ostatnich trzech dekad powstało mnóstwo prac o charakterze naukowym (przeważnie z zakresu historii, ale też politologii czy socjologii), które starają się odpowiedzieć na pytanie, co tak naprawdę stało się pomiędzy 1989 a 1990 r. W Polsce. Wydaje się, iż do tej pory niedostatecznie zajęto się formalno-prawnym aspektem transformacji ustrojowej. W jaki sposób polityczne inicjatywy emigracyjne kultywowały ideę ciągłości państwowości polskiej,,ponad" PRL? Jaki był oddźwięk ich wysiłków w społeczeństwie polskim i krajowej opozycji politycznej? Jakie były konsekwencje oparcia się na konstytucji PRL w reformowaniu państwa? Dlaczego nie powrócono do konstytucji kwietniowej? Jak wyglądało starcie idei pragmatyzmu, ciągłości i nowego otwarcia w myśleniu o demokratycznej Polsce? To tylko niektóre z pytań, które poruszają autorzy w niniejszym tomie.