W ostatnich miesiącach pojęcie zagrożenie bezpieczeństwa Polski odmieniane jest na niemało sposobów, a ocena samego zjawiska jest zasadniczo inna poprzez mnóstwo wcześniejszych lat. W tym kontekście publikacja "Stany wyśmienite a szczególne zagrożenia państwa" wpisuje się z całą pewnością bezpośrednio w tę dyskusję i to w jej główny kierunek. Istnieje niemało sposobów na ujęcie tak rozległej przedmiotowo problematyki. Rozległej, ponieważ ma ona niemało wymiarów: prawny, czy wręcz ustrojowo-prawny, organizacyjny, społeczny, militarny itd. W praktyce mało się jednak pisze na temat szczegółowych rozwiązań dotyczących stanu wojennego, wyjątkowego lub klęski żywiołowej. Częściej znaleźć możemy rozważania o kwestiach znaczących czy także implikacjach międzynarodowych związanych z materią ochrony praw jednostki. Wynika to z dwóch głównych przyczyn. Po pierwsze, są to regulacje przewidziane wszakże w Konstytucji RP z 1997 r., nigdy jednak dotychczas nie wykorzystane. Po drugie zaś, ich analiza i diagnoza wymagają dodatkowo znajomości regulacji dotyczących zarządzania kryzysowego, i to nie tylko tego, które wynika wprost z ustawy o takim tytule,ponadto konwencjonalnie rozumianych: przygotowania, uniemożliwiania lub likwidacji zagrożeń o pokaźnej intensywności. Dlategodobór zagadnień jest w takim wypadku zawsze sprawą otwartą, przy czym autorzy wybrali ściśle prawne spojrzenie na tak postawiony problem badawczy. Anna Rogacka-Łukasik zajęła się problematyką odszkodowania jako rekompensaty za stratę posiadajątkową poniesioną w czasie stanu wyśmienitego, podnosząc problem powstania strat w kontekście możliwości i podstaw ubiegania się o zadośćuczynienie z tego tytułu. Aleksandra Wentkowska podjęła problem spraw rozpatrywanych przez Rzecznika Praw Obywatelskich w kontekście naruszeń praw i wolności jednostki w ramach zarządzania kryzysowego na tle stosowania różnych procedur poprzez formacje porządku i bezpieczeństwa publicznego. Grzegorz Krawiec zajął się tematem wybranych aspektów działania organów administracji publicznej w czasie stanów nadzwyczajnych, także w ramach systemu zarządzania kryzysowego, w szczególności w kontekście uprawnień tychże organów. Wreszcie Tomasz Miłkowski starał się przybliżyć dwie kwestie: różnicy pomiędzy sytuacją kryzysową a stanem nieprzeciętnym w odniesieniu do nadrzędności konstytucji w krajowym porządku prawnym, a następ¬nie funkcjonowania służb policyjnych w razie wprowadzenia stanu znakomitego. Mamy nadzieję, iż niniejsza publikacja będzie stanowić pokaźny wkład w dyskusję na temat możliwości, roli, zadań i skutków wprowadzania w życie mechanizmów działania państwa i jego organów, tak w stanach świetnych, jak i w ramach zarządzania kryzysowego, będącego swoistym "stanem przejściowym" pomiędzy tymi pierwszymi a stanem pełnej stabilizacji i normalnego funkcjonowania społeczeństwa. Tomasz Miłkowski ( Wstęp)